Ο πόλεμος – Οι αναρχικοί – Η διακήρυξη – Η τρομοκρατία – Η ευθεία απειλή

«Ένοπλες εξεγέρσεις και επαναστάσεις σε όλο τον κόσμο θα πρέπει να πραγματοποιηθούν μέχρι το τέλος» –  «Το έθνος-κράτος, η εξουσία, το κεφάλαιο και η κοινωνική ιεραρχία είναι οι εχθροί του απελευθερωμένου κόσμου και ως εκ τούτου οι εχθροί όλων μας» – «Τα αφεντικά, μαζί με το στρατό και την αστυνομία τους, πρέπει να αντιμετωπιστούν με σφαίρες, βόμβες και δυναμίτη»

Όπως υποσχεθήκαμε θα αναφερθούμε στο φαινόμενο «Έλληνες αναρχικοί πολεμούν μαζί με Κούρδους κατά τζιχαντιστών» και θα επιτρέψουμε όπως κάθε φορά στον αναγνώστη να εξάγει τα δικά του υποκειμενικά συμπεράσματα, αφού του παραθέσουμε τις πηγές για τον προβληματισμό.

Η Συμμετοχή Ελλήνων  – “The Lions of Rojava”

Έλληνας μαχητής στο πλευρό των κουρδικών δυνάμεων του PYD/YPG, παρατηρείται ή καλύτερα γίνεται ευρέως γνωστό πρώτη φορά αρχές του 2015 (χωρίς αυτή να είναι η ημερομηνία στρατολόγησής του)  με τον θανάσιμο τραυματισμό (2/3/2015) του 25χρονου ελληνο-βρετανού Κωνσταντίνου Έρικ Σκάρφιλντ ή Χεβάλ Κεμάλ. Ο Κωνσταντίνος συμμετείχε στις δυνάμεις των «Λιονταριών της Rojava» μέσω μιας σελίδας στρατολόγησης στο Facebook  “The Lions of Rojava”, η οποία δημιουργήθηκε τον Σεπ του 2014 («official recruitment page of the YPG»)

Παρόλο που τα «Λιοντάρια της Rojava» δεν έχουν συνδεθεί με οποιαδήποτε εξτρεμιστική ή αναρχική οργάνωση, αλλά παρουσιαζόταν ως στρατός ξένων μαχητών, ο οποίος μάχεται την ισλαμική τρομοκρατία, η σύνδεση του PYD/YPG (φορέας στρατολόγησης) με το PKK δημιουργεί ασυμβίβαστο. Έχουμε δηλαδή ενεργή συμμετοχή στην μάχη κατά της ισλαμικής τρομοκρατίας αλλά με δυνάμεις, οι οποίες συνεργάζονται με αναγνωρισμένη τρομοκρατική οργάνωση τόσο από την Ε.Ε όσο και από τις ΗΠΑ, δηλαδή τρομοκράτες.

Το γεγονός αυτό το Ηνωμένο Βασίλειο το εντόπισε έγκαιρα και απέτρεψε τους Βρετανούς να συμμετάσχουν στην δύναμη αυτή, διότι ναι μεν το βρετανικό δίκαιο προβλέπει διατάξεις για συμμετοχή ή πάλη σε ξένο πόλεμο εντούτοις αυτές εξετάζονται κατά περίπτωση. Η προειδοποίηση της χώρας έλεγε ότι «εκείνοι που ταξιδεύουν στο εξωτερικό για να συμμετάσχουν σε συγκρούσεις μπορεί να διαπράττουν ποινικά ή τρομοκρατικά αδικήματα και θα αντιμετωπίσουν ποινική δίωξη όταν επιστρέψουν στο Ηνωμένο Βασίλειο.»

Κι όλα αυτά αφού είχε ήδη συγκροτηθεί η «The Bob Crow Brigade» μια ομάδα μαχητών από το Ηνωμένο Βασίλειο, την Ιρλανδία και τον Καναδά.

Το Τάγμα της Διεθνούς Ελευθερίας “International Freedom Battalion”

Πρόκειται για ένα τάγμα, το οποίο δημιουργήθηκε τον Ιούνιο 2015 διαχωρίζοντας πλέον τους ξένους μαχητές των «Λιονταριών της Rojava» με βάση τις  ιδεολογικές τους τοποθετήσεις και αποτελείται από Μαρξιστές-Λενινιστές, Μαοϊστές, Χοτζίκους και Αναρχικούς.

Σημαντικότερες ξένες δυνάμεις εκτός από την «The Bob Crow Brigade» που αναφερθήκαμε παραπάνω είναι η  «The Henri Krasucki Brigade» μια μαοϊκή ομάδα μαχητών από τη Γαλλία και η πρόσφατα δημιουργηθείσα  (Μαρ 2017) ομάδα αναρχικών μαχητών «The International Revolutionary People‘s Guerrilla Forces (IRPGF) στην οποία και θα αναφερθούμε, διότι συμμετέχουν Έλληνες.

Οι Έλληνες Αναρχικοί

Πρώτη δημόσια παρουσία «Έλληνα» αναρχικού (ο όρος Έλληνας αναφέρεται μονό ως προς την υπηκοότητα όπως θα διαπιστώσετε παρακάτω) παρατηρείται τον Νοε 2016 με την εμφάνιση του Heval Nestor, ο οποίος διακηρύσσει ότι βρέθηκε εκεί προκειμένου να πολεμήσει ενάντια στον φασισμό και να υποστηρίξει την κοινωνική επανάσταση.

Αντίστοιχα σε συνέντευξη Αμερικανού αναρχικού (καλοκαίρι 2015), το βίντεο του οποίου παρουσιάζει εξαιρετικό ενδιαφέρον και αναρτήθηκε τον Δεκ 2016, παρατηρούμε με ελληνική γραφή το σύνθημα «ΦΑΣΙΣΤΕΣ ΚΟΥΦΑΛΕΣ ΕΡΧΟΝΤΑΙ ΚΡΕΜΑΛΕΣ». 

Έτσι αν λάβουμε υπόψη ότι η αμιγώς αναρχική δύναμη φτιάχτηκε τον Μαρ 2017 και η υπόψη συνέντευξη δόθηκε το καλοκαίρι του 2015, είναι προφανές ότι οι Έλληνες αναρχικοί μεταφέρθηκαν και επιχειρούσαν ήδη στην περιοχή της Rojava τουλάχιστον από το 2015.

Αυτό που προβληματίζει ιδιαίτερα είναι η διακήρυξη τους, η οποία στο πλαίσιο υπεράσπισης της κοινωνικής επανάστασης και διάδοσης της αναρχίας προτρέπει ΜΟΝΟ σε ένοπλο αγώνα κατά των εχθρών, οι οποίοι κατονομάζονται  «το έθνος-κράτος, η εξουσία, το κεφάλαιο και η κοινωνική ιεραρχία». (αγγλική έκδοση)

Τι μαθαίνουν:

• Χρήση κυρίως ατομικού αλλά και βαρύ οπλισμού
• Πρώτες βοήθειες στο πεδίο της μάχης
• Τακτικές προσέγγισης, προσβολής στόχου και αποχώρησης από το πεδίο – αναζήτηση και εύρεση των αδύνατων σημείων του στόχου
• Κατασκευή αυτοσχέδιων εκρηκτικών μηχανισμών
• Εξοικείωση σε «στρεσογόνο» περιβάλλον και διαχείριση του φόβου

Τι θα φέρουν στον αστικό ιστό:

• Εκτός από την εμπειρία τους, την οποία πιθανότατα κάποιοι βιαστικά να τη αξιολογήσουν ως χαμηλής επικινδυνότητας ακόμη και «ανάξια» προληπτικού και κατασταλτικού ενδιαφέροντος, εντούτοις «το Σύνδρομο του μετα-τραυματικού στρες» αποτελεί από μόνο του κύρια απειλή για την οργανωμένη κοινωνία.

Αρκεί να επισημάνουμε ότι το πρόβλημα αυτό αντιμετωπίζεται ήδη με τρομερές και απρόβλεπτες συνέπειες στις ΗΠΑ, οι οποίες επέτρεψαν την στρατολόγηση εγκληματιών, ρατσιστών, εξτρεμιστών και μέλη συμμοριών, προκειμένου να ανταποκριθούν στις αυξημένες ανάγκες των πολέμων του Ιράκ και Αφγανιστάν. Η βία και η τρομοκρατία έχει αποκτήσει πλέον ψυχικά ασταθείς και βιαιότερους «εκπαιδευμένους» υποστηρικτές.

• «οι άνθρωποι σήμερα είναι πρόθυμοι να κάνουν πράγματα που ίσως δεν ήταν πρόθυμα να κάνουν στο παρελθόν» και έτσι θα συναντήσουμε υψηλότερη ένταση και νέα μέσα βίας με αποτέλεσμα την ψυχολογική πίεση στις δυνάμεις καταστολής, εξαιτίας της «αδυναμίας» ουσιαστικής επέμβασης, η οποία μπορεί να οδηγήσει σε λάθος αποφάσεις στο πεδίο.
• Νέους αυτοσχέδιους εκρηκτικούς μηχανισμούς, περισσότερο επικίνδυνους και αποτελεσματικούς.
• Νέες ασύμμετρες τεχνικές, όπως για παράδειγμα χρήση drones στην τακτική πολλαπλών μετώπων, η οποία όμως πλέον θα μπορεί να έχει και κεντρική διαχείριση.

Θα μπορούσαμε να αναφέρουμε κι άλλα, πιθανότατα όμως κουράζοντας τον αναγνώστη.

Τα ερωτήματα – Ο προβληματισμός

Τίθεται λοιπόν αρχικά το ερώτημα για το πώς  «Οι Κούρδοι του PYD/YPG, ως ο πλέον πολιτικοποιημένος πολιτικοστρατιωτικός οργανισμός στην περιοχή, συμβάλλουν στην αποβολή των ολοκληρωτικών πρακτικών και στην εγκαθίδρυση δημοκρατικών θεσμών, στους οποίους εξασφαλίζεται η ακριβοδίκαιη συμμετοχή όλων των εθνικών και θρησκευτικών ομάδων σε κάθε περιοχή που απελευθερώνουν», αποδέχονται την συμμετοχή στον αγώνα τους τέτοιων δυνάμεων;

Αν και το ερώτημα αυτό ουσιαστικά και πρωτίστως φαίνεται ότι δεν αφορά την ασφάλεια της χώρας μας γιατί απευθύνεται αλλού, εντούτοις η αποδοχή τους (των αναρχικών) και η πολεμική εκπαίδευσή τους αποτελεί μια νέα ασύμμετρη απειλή για τον δυτικό κόσμο, η οποία έρχεται να προστεθεί στην απειλή των ξένων μαχητών του ISIS και τα παιδιά μαχητές που αποστέλλονται ασυνόδευτα και πλήρως ριζοσπαστικοποιημένα στην Ευρώπη.

Όταν το Ηνωμένο Βασίλειο διαπιστώνει και προειδοποιεί για το ασυμβίβαστο υποστήριξης δύναμης, η οποία μάχεται μεν την ισλαμική τρομοκρατία, αλλά συνεργάζεται ακόμη και έμμεσα με τρομοκρατική οργάνωση (PKK), τότε είτε θα πρέπει να αφαιρεθεί η τελευταία από την λίστα, είτε θα πρέπει άμεσα να συλλαμβάνουν μαζί με τους επιστρέφοντες μαχητές του ISIS και αυτούς που τους πολεμούσαν!

Τι μέτρα θα λάβει η χώρα μας στην ευθεία απειλή «Τα αφεντικά, μαζί με το στρατό και την αστυνομία τους, πρέπει να αντιμετωπιστούν με σφαίρες, βόμβες και δυναμίτη»;  Έστω και αυτή τη χρονική περίοδο, καθυστερημένα θα αποτρέψει την συμμετοχή Ελλήνων σε τέτοιας μορφής αγώνες όπως έκαναν οι Βρετανοί;

Θα δημιουργηθεί νέο νομικό πλαίσιο για τους συμμετέχοντες σε τέτοιους είδους αγώνες ή δεν απαιτείται αφού το υφιστάμενο καλύπτει την συνέργεια σε αγώνα κατά της τρομοκρατίας συμμετέχοντας και επιχειρώντας με άλλη τρομοκρατική οργάνωση; Μπορεί ένας δικαστής να δικάσει μια τέτοια υπόθεση;

Η πρόσφατη διακήρυξη αποτελεί από μόνη της ευθεία δολοφονική απειλή προς το «έθνος-κράτος», «το στρατό και την αστυνομία» αφού προτρέπει ότι «πρέπει να αντιμετωπιστούν με σφαίρες, βόμβες και δυναμίτη»;

ΦΥΣΙΚΑ υπήρξαν εθελοντές, των οποίων τα κίνητρα ήταν διαφορετικά και ίσως σίγουρα αληθινά αγαθά και θα πρέπει να το επισημάνουμε, αλλά αυτό ας το διερευνήσουν οι Αρχές Ασφαλείας μαζί με πολλά άλλα που θα πρέπει να πράξουν, αν ακόμη δεν το έχουν κάνει. Ο θύτης και το θύμα στο παγκόσμιο παιχνίδι εξουσίας είναι πολλές φορές έννοιες που αλληλο-περιχαρακώνονται.

Συνεχίζεται …